Het krassen van de Tijd
Deze gedichtenbundel gaat over dingen die niet vergaan. Die blijvend doorheen de dagen herinneringen worden en je als slagschaduwen onvermoeibaar achtervolgen. Over gemis, het verliezen van of een te veel aan. Tijd heelt niet zozeer.....hij herkauwt, hertaalt, kleurt en vervaagt. Om uiteindelijk zichzelf in te halen. Hij confronteert, maar biedt ook altijd een uitweg. Het is als een huis met vele kamers, met achter iedere deur een ander verhaal. Deze bundel is een herwerkte versie van de in 2009 verschenen bundel met dezelfde titel, en is nu geïllustreerd met enkele foto's van de auteur die ook fotograaf is.
